Türkiye’de yüzyıllardır yapılan geleneksel ekmeğimizdir “Bazlama”. Geçtiğimiz günlerde üzerinde çalıştığım bilimsel bir makale için internette dolaşırken karşıma tesadüfen bir sayfa çıktı ve resmen bazlama bana kendisini hatırlattı…:)) İki Türk bilimadamı arkadaşımızın (Sayın Arzu Basman ve Hamit Köksel), tahılların gıdalarda kullanımı üzerine dünya çapında çalışmalar yapan AACC International (American Association of Cereal Chemists) adlı kuruluşun çıkardığı Cereal Chemistry Journal’de yayınlanan “Properties and Composition of Turkish Flat Bread (Bazlama) Supplemented with Barley Flour and Wheat Bran” başlıklı makalelerinin Abstract (özet) bölümüydü karşılaştığım… Buğday kepeği ve arpa unu katkısı oranının bazlama hamuruna etkisini ele almışlardı çalışmalarında… Bazlama, bu denli ciddi bilimsel bir makalenin konusu olmuştu...Makalenin özet bölümüne şöyle bir göz attıktan sonra, gıda hazırlarken meydana gelen kimyasal süreçleri düşündüm, gerçekten de yemek yaparken hepimiz fark etmeden aslında bir kimyager gibi biraz tuz, biraz şeker, karbonat ve bunun gibi bir sürü şey ekliyoruz yemeklerimize, pastalarımıza…Üstüne bir de sevgimizi kattık mı harika iksirler, karışımlar hazırlamıyor muyuz yemek, kurabiye, ekmek vb. adı altında…

Sonra silah bulundu mertlik bozuldu misali epeydir ekmek makinemle ekmek yapmaya kendimi kaptırıp, bizimkileri bu bazlama tadından yoksun bıraktığımı fark ettim…O gün kafama koymuştum bugün yarın bazlama yapmayı...Fakat hiç hesapta yokken bizim klasik bazlama tarifini yapmak yine kısmet olmadı…Geçtiğimiz gün Worldly Recipes sitesinde dolaşırken Habeşistan mutfağına ait bir tarif olan “Ethiopian Flat Bread” (Habeş Bazlaması) tarifini okuyunca ve malzemeler de tanıdık olunca denemeye karar verdim. Sonuç mu? Bence harika bir bazlama ekmeği, yumuşacık, puf puf!… Yarın da hafta sonu, kahvaltıya çok yakışacaktır, demli bir çayla güzel gider… Denemek isterseniz tarifi Ekmekler başlığında... Sevgiyle kalın, iyi bir hafta sonu dilerim…

Safran