Yoğun bir hafta daha geride kaldı dostlar... İş yerinde yorgunluktan bitik bir halde eve gelsem bile mutfağımda yeni birşeyler yaparken dinleniyorum, zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum, bilmem sizler de aynı şeyi hissediyor musunuz? Bu galiba insanın yapmaktan zevk aldığı uğraşılarıyla ilgilenirken zamanın nasıl geçtiğini anlayamaması ve herhangi bir yorgunluk hissetmemesi ile alakalı... .
Geçtiğimiz gün sohbet ettiğim bir dostum da aynı şeyi söyledi... Yıllardır fotoğrafçılıkla ilgilenir kendisi hatta e
vinde kendi baskı odası bile var, ancak baskı için kullandığı kimyasallar sağlığını etkilemeye başladığından dijital kameraya geçmeye karar vermiş. İlerlemiş yaşına rağmen kendini daha da geliştirmek ve dijital kamera kullanımının inceliklerini öğrenmek için kurslara başladığından söz etti, iş çıkışı akşamları gidiyormuş hem de o gün ne kadar yorulmuş olursa olsun aksatmadan... Bir şeyi sevmek ona emek vermeyi, emeği verirken de hiç yorgunluk hissetmemeyi beraberinde getiriyor değil mi? Bence de öyle... :)
vinde kendi baskı odası bile var, ancak baskı için kullandığı kimyasallar sağlığını etkilemeye başladığından dijital kameraya geçmeye karar vermiş. İlerlemiş yaşına rağmen kendini daha da geliştirmek ve dijital kamera kullanımının inceliklerini öğrenmek için kurslara başladığından söz etti, iş çıkışı akşamları gidiyormuş hem de o gün ne kadar yorulmuş olursa olsun aksatmadan... Bir şeyi sevmek ona emek vermeyi, emeği verirken de hiç yorgunluk hissetmemeyi beraberinde getiriyor değil mi? Bence de öyle... :) .
Hepinize iyi bir hafta sonu diliyorum şimdiden ve denemek isterseniz tarifini Tuzlular linkinde bulabileceğiniz bu leziz sucuklu-peynirli tuzlu kuru pastalardan gönderiyorum, Safran ben şu küçük resimdeki tatlı kuru pastalardan istiyorum diyorsanız Tatlılar linkinde tarifini bulabilirsiniz, sevgiler... :))
.
Safran
